من فاطمة وحيدر (مكتوبة) - باسم الكربلائي

قصيدة : من فاطمة وحيدر
الشاعر : السيد عبدالخالق المحنه

الرادود : الحاج ملا باسم الكربلائی 

هاللیله مجروح الوحي
ابسابع سمه کَبّر
ضلعي اویه ضلعچ فاطمه
عصروه و اتکسر
بدموعه یتعذر
من فاطمه و حیدر
******
یا فاطمه آنه الوحي الچنت أخدم ابیتچ
تحسدني أملاک السمه چي آنه تربیتچ
من هجموا اعلیچ العده بجناحي حامیتچ
من طاح محسن عالثره بدموعي واسیتچ
و أعذاري تتکرر
من فاطمه و حیدر
******
موقف خلیل الله الصعب بأمر الله أدیته
عن نار نمرود التشب یالزهره حامیته
و انعاد نفس الموقف بحامي الحمه و بیته
بابچ و ناره المضرمه بجناحي طفیته
و اتغیر المنظر
من فاطمه و حیدر
******
بالبیر یوسف من وقع و ابدمعه ناداني
من قبل مایمس الارض حضنته جنحاني
ابنفس الوضع للمحسن اتعنیته بأحزاني
اتلقیته منچ من وقع و الدمعه بأجفاني
سال الدمع أحمر
من فاطمه و حیدر
******
کلش عجیبه قنفذ ایضربچ علی امتونچ
و انتي الجلیله العالیه الصار العرش دونچ
دم سالت اعیون النجم من لطموا اعیونچ
لون الغروب أحمر أخذ هاللون من لونچ
ظل ینزف الکوثر
من فاطمه و حیدر
******
تتیمم انفاس الضوه یومیه بترابچ
ستر الله سترچ فاطمه نور العله احجابچ
ملعون من شب الحطب یا فاطمه اببابچ
تبچي القطوف الدانیه هاللیله لمصابچ
و اتناثر الجوهر
من فاطمه و حیدر
******
مو عجبه حیدر لو بچه مولاتي مو عجبه
الفارق حبیبه ینکسر و اتوالفه الغربه
الله یساعد حیدره بیده دفن قلبه
و اموادعچ کلش صعب و امصیبتچ صعبه
چم ضلع التکسر
من فاطمه و حیدر
******
چم ذکره ظلت فاطمه بعیون ایتامچ
ثوبچ الخطبوه بالدمه و ادموع آلامچ
بعیون زینب هالمسه مذبوحه أحلامچ
کلما یمر بیها جرح تنذکر ایامچ
تصبر بعد أکثر
من فاطمه و حیدر