المقتل - مكتوبة

القصیدة : المقتل
الشاعر : وسام الشویلي و بشير الكربلائي

الرادود : الحاج ملا باسم الكربلائي 

من المهر طاح... تجوته ارماح
زينب اتصيح... يا حُسين
من سمع قام... بس السهام
جبرته ايطيح... يا حُسين
يزحف ازحوف... رايد ايشوف
وضع الخيام... يا حُسين
ايحرك الإيد... زينب اليريد
ترعه الأيتام... يا حُسين
اتوسد القاع... و ماكو فزّاع
بآخر أنفاس... ياحُسين
يطلب الماي... و الشمر جاي
يقطع الراس... يا حُسين
اتربع اعله صدره...نيته ينحره...يا حُسين
شيبته لزمها...فاطمه شتمها...يا حُسين
باثنعش طبره ولاه...قطع راسه من قفاه
من بعد ما سّلباه...بالحوافر رضرضاه
******
بین گودال .. گشته پامال
پیکر تو .. یاحسین
تا به مقتل .. بر سر تل
خواهر تو .. یاحسین
پیش مادر .. خنجری بر
حنجره تو .. یاحسین
گشته دعوا .. بین اعداء
بر سر تو .. یاحسین
از تنه تو .. پیرهنه تو
رفته غارت .. یاحسین
دیده زینب .. زیر مرکب
آن جسارت .. یاحسین
نیزه در گلویت .. می‌ زند عدویت .. یاحسین
استخوان شکسته .. سینه ات گسسته..یاحسین
بر تنه تو .. نیزها بوسه می .. زد از جفا
سر جدا شد .. از قفاه می زدی تو .. دست و پا
******
جاي پاي .. چکمه هاي
شمر بی دین .. یاحسین
بر تنه تو .. سینه‌ تو
گشته سنگین .. یاحسین
می‌گذارد .. می‌فشارد
خنجرش را .. یاحسین
بر گلویت .. رو به رویت
دیده زهراء .. یاحسین
بر لب خون .. عین هامون
پیکرت را .. یاحسین
می‌کشیدند .. می‌بریدند
خنجرت را .. یاحسین
نیزها شکسته .. بر تنت نشسته یاحسین
رأس تو جدا شد .. روی نیزها شد .. یاحسین
زد بسویت .. بی امان .. حرمله تیر .. و کمان
زد سنان .. ضربه سنان .. در گلویت ناگهان
******
كسر الضلوع...صوته مسموع
آهُ ويلاه...يا حُسين
هذا قص إيد...الخاتمه ايريد
خنصره اوياه...يا حُسين
من تجي الخيل...الحافر ايشيل
وذر و اجروح...يا حُسين
صعبه لوصاف...عظمه ينشاف
صدره مفتوح...يا حُسين
جسمه عريان...ابدمه غرقان
راسه مرفوع...يا حُسين
قاطع الراس...عالنحر داس
قوة مقطوع...يا حُسين
جسمه من تقطع...عالثره توزع...يا حُسين
اهناك طاح اصبعه...الجبده يمه قطعه...ياحُسين
منظر الجثة فظيع...كل كتر منه قطيع
ما نميز من النجيع...دمه لو دم الرضيع